برداشت 23: ماه تام و داستان ناتمام
"شبي در خواب و بيداري
بر مهتابي ياسگونام
ديدم دو بوتهي آويزان
كه در بر ميگرفتند رز عاشقي را
به چشم خويش ديدم
ارغواني گشت رز سفيد
افسوس كه
با نخستين بوسهي عشق
گلبرگهايش از آتش سوختند و
با درد ريختند.
كه گل نازك و شكنندهاي بود..."
Labels: nostalgia, NWI, poetry, theatre